1- این سر مقاله ام پیرامون رفتارهای احمدی نژاد که هر روز داره عجیب تر و خطرناک تر می شه، امروز در دنیای اقتصاد چاپ شده که در ادامه مطلب هم می تونید بخونیدش. این رفتارهای احمدی نژاد در چند ماه آینده شتابزده تر و بی برنامه تر هم خواهد شد.

2- فیلم کوتاه زیبای بکینسکی با نام Fallen Art رو هم ببینید، شاهکاره.

ریشه‌شناسی عمل‌‌زدگي

محمدصادق الحسینی
اجرای طرح مالیات بر ارزش افزوده بنابر دستور رييس جمهور، برای تدوین برنامه عملیاتی و راهکار مناسب برای اجرای صحیح قانون به مدت دو ماه به تعویق افتاد.

این خبری است که روز پنج‌شنبه روی خبرگزاری‌‌‌هاي داخلی و خارجی قرار گرفت. هرچند متن این خبر بسیار کوتاه و مختصر بود، اما نکاتی که از آن استخراج مي‌‌‌‌شود، بسیار است.
این چند جمله بیش از آنکه حاوی یک خبر معمولی باشد، خبر از رفتار و منشی در اجرای قوانین و مقررات مي‌‌‌‌دهد که سزاوار نقدهای صریح و بی پرده است. در این مختصر قصد نيست که پیرامون مالیات بر ارزش افزوده، مزایای بسیار این نوع مالیات و مباحث تئوریک مربوط به آنها گفته شود. بلكه صرفا نظر بر آن است تا رفتاری در عرصه سیاست‌‌گذاري و اجرا نقد شود که مي‌‌‌‌تواند برای هر سیستم اقتصادی و حتی هر نظام سیاسی بسیار خطرناک و حتی مرگ‌بار باشد.
ضرورت نقد صریح این رفتار در عرصه سیاسی و اقتصادی کشور از آنجا ناشی مي‌‌‌‌شود که متاسفانه این رفتار در سال‌هاي اخير به یک روند طبیعی و یک منش متداول تبدیل شده است.
به طوری که مي‌‌‌‌توان نمونه‌‌‌هايی از آن را در منحل کردن سازمان مدیریت، تغییر ساعات کار بانک‌ها، تغییر ندادن ساعت رسمي‌‌‌‌کشور در انتهای فصول تابستان و زمستان، کاهش نرخ‌‌‌هاي بهره به‌صورت دستوری، شروع شتابزده اجرای طرح اصلاح نظام اقتصادی و پرداخت نقدی یارانه‌‌‌ها و بالاخره اجرای طرح مالیات بر ارزش افزوده مشاهده کرد.
این نوع رفتار که آن را عمل‌‌زدگي مي‌توان توصيف كرد، حاوی چند ویژگی اساسی است که در زیر به شناسایی و تبارشناسی آن مي‌‌‌‌پردازم:
اول؛ بدون پشتوانه تئوریک و عقبه کارشناسی لازم، دست به اجرا مي‌‌‌‌زند و تصور مي‌‌‌‌کند که صرف وقت برای کارهای کارشناسی اتلاف زمان و از دست دادن فرصت مناسب اجرا است. (توهم سرعت)
دوم؛ ملزومات اجرا از جمله آموزش‌‌‌هاي مورد نیاز و فراهم کردن بسترهای اجرایی و غيره را نادیده مي‌‌‌‌گیرد یا به‌طور کامل در نظر ندارد و تصور مي‌‌‌‌کند که هر کاری شدنی است. (توهم قدرت)
سوم؛ نسبت به عوارض کاری که مي‌‌‌‌کند، یا ناآگاه است، یا در سیستم دموکرات، عوارض بلندمدت را که علی‌الاصول به دولت‌‌‌هاي بعدی مربوط مي‌‌‌‌شود، کمتر از حد برآورد مي‌‌‌‌کند. (توهم دقت)
چهارم؛ فرآیند یادگیری در چنین سیستمي ‌‌‌‌مختل شده است.(عدم بهبود رفتار در سیاست‌‌‌هاي ثانویه)
متاسفانه هریک از این ویژگی‌‌‌ها در سیاست‌گذاری و اجرا، مي‌‌‌‌تواند به اختلال‌‌‌هاي مزمن در سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود. اختلال‌‌‌هايی که اگر به شورش و تهییج اقشار هدف این سیاست‌‌‌ها منجر نشود، حداقل اعتبار دستگاه‌‌‌هاي سیاست‌گذاری و اجرا را زیر سوال مي‌‌‌‌برد و موجب مي‌‌‌‌شود که سیاست‌‌‌هاي آتی این دستگاه‌‌‌ها نیز مورد بدگمانی و در سایه عدم اعتماد مردم قرار گیرد و در نتیجه نتایج مد نظر سیاست‌گذار نه تنها محقق نشود، بلکه بعضا نتایج معکوس و ضد و نقیض نیز حاصل گردد. همین جاست که پارادوکس طرح‌‌‌هاي خوب و نتایج بد مطرح مي‌‌‌‌شود. پارادوکسی که بیان مي‌‌‌‌کند هر طرح مطلوبی اگر مراحل سیاست‌گذاری و اجرا را به درستی پشت سر نگذارد، مي‌‌‌‌تواند به نقیض خود بدل شود.
این هشدارها در سال انتهایی دولت نهم بیشتر از آن جهت است که مهم‌ترین طرح تاریخ اقتصاد ایران، یعنی طرح نقدی کردن یارانه‌ها (یا بقول دولت، هدفمندسازی یارانه‌ها) به شدت دچار این ویژگی‌‌‌هاي نامطلوب است، به طوری که اجرای شتابزده آن مي‌‌‌‌تواند کشور را با خطری جدی روبه‌رو سازد. از همین روی از دستگاه‌‌‌هاي نظارتی و بالادستی انتظار مي‌‌‌‌رود تا اجازه ندهند طرح مطلوب هدفمند‌‌‌سازي یارانه‌‌‌ها نیز به عاقبت طرح مطلوب مالیات بر ارزش افزوده دچار شود که در آن صورت عوارض چنین اشتباهی بسیار گزاف و جبران ناپذیر خواهد